Centaurèio(-de-Salamanco)
Mantisalca salmantica
Asteraceae Compositae
Nom en français : Centaurée de Salamanque.
Descripcioun :La centaurèio-de-Salamanco trachis en mato dins li tepiero seco. Fai un calos (grosso racino en pivèu) e de gràndi fueio pelouso. Li bratèio, au contro, an ges de péu ; soun verdo emé la pouncho mai soumbro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 150 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Mantisalca
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Juliet à Avoust
Liò : Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Mantisalca salmantica (L.) Briq. & Cavill., 1930
Cachet-de-Salamoun(-di-fueio-embrassanto)
Streptopus amplexifolius
Liliaceae
Noms en français : Sceau-de-Salomon noueux, Streptope à feuilles embrassantes.
Descripcioun :Aquéu cachet-de-Salamoun dóu gènre Streptopus douno d'èr à l'erbo-de-la-roumpeduro. Pamens eici li tijo soun ramificado emé de fueio embrassanto. Li pichòti flour blanco, pourtado pèr un pecou torse, se vèson souto li fueio. Li fru soun roujo e noun pas blu coume li de l'erbo-de-la-roumpeduro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Streptopus
Famiho : Liliaceae
Ordre : Liliales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 3 à 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2300 m
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Rocas
- Bos
- Prado à rousèu
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Streptopus amplexifolius (L.) DC., 1805